مرکز آموزشی،پژوهشی و درمانی دکتر مسیح دانشوری

علی‌اکبر ولایتی گفت: همان‌گونه که در طبابت برای درمان افراد باید تمام دانش، ظرفیت، حوصله و انرژی زیادی را به کار گرفت در سیاست هم اینگونه است.
گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ علی‌اکبر ولایتی (زاده ۴ تیر ۱۳۲۴) دیپلمات و پزشک برجسته ایرانی است که اکنون به‌عنوان مشاور امور بین‌الملل مقام معظم رهبری فعالیت می‌کند. وی رئیس سابق شورای مرکزی انجمن اسلامی پزشکان ایران نیز بوده است.
ولایتی مدرک فوق تخصص بیماری‌های عفونی کودکان را از دانشگاه «جانز هاپکینز» گرفته و اکنون رئیس بیمارستان مسیح دانشوری تهران است. وی در دور اول مجلس شورای اسلامی به نمایندگی مردم انتخاب شد و در فاصله سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۶ به مدت ۱۶ سال وزیر امور خارجه ایران بود. پس از آن بیشتر در نقش یک سیاستمدار تا امروز به ایفای نقش پرداخته است. وی را یکی از بنیانگذاران سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران می‌خوانند.
ولایتی معتقد است همان گونه که در طبابت برای درمان افراد باید حوصله، وقت و انرژی زیادی را به کار بگیرید و به نوعی از تمام ظرفیت‌های علمی و توانایی‌هایی که دارید بهره ببرید در سیاست هم اینگونه است و رعایت اخلاق انسانی، منطبق بر آموزه‌های دینی و اسلامی و فرهنگ غنی ایرانی قابل توجه است و جمهوری اسلامی ایران بر اساس بر همین آموزه‌ها تدابیر لازم در عرصه سیاست خارجی را به کار برده است.
وی می‌گوید: در فرهنگ ایرانی اسلامی، اخلاق از اهمیت بسیاری برخوردار است و اصولا ایرانی‌ها، افرادی اخلاق مدار و ارزشی هستند، بنابراین تفاوتی در این امر و رعایت اخلاق در پزشکی و سیاست نمی‌بینم.»
آنچه در ادامه می‌خوانید گفت‌وگویی کوتاه است که خبرنگار آنا با علی‌اکبر ولایتی مردی باسابقه در عرصه پزشکی و سیاست انجام داده است. این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.

با توجه به تخصص شما در حوزه پزشکی، آینده بخش سلامت و درمان را به‌خصوصا در زمینه سیاستگذاری چطور می‌بینید؟
ایران در سال‌های پس از انقلاب رشد و توسعه بسیار ارزشمندی را در حوزه‌های مختلف پزشکی شاهد بوده است و در برخی از عناوین جزء کشور‌های پیشرو و برتر محسوب می‌شود و این روند به حول و قوه الهی و با پشتکار پزشکان و همه کادر درمانی کشور ادامه خواهد داشت. بر مبنای اسناد بالادستی و افق ۱۴۰۴ که پیش‌تر تنظیم و به دستگاه‌های مختلف ابلاغ شده است، جمهوری اسلامی ایران در عرصه پزشکی باید سرآمد باشد و با برنامه‌ریزی‌ها و اقداماتی که در طول این سال‌ها به انجام رسیده در این مسیر قرار داریم و در برخی از موارد نیز اهداف مورد نظر تحقق یافته است.

از نظر شما اخلاق پزشکی و اخلاق سیاسی چه نسبتی با یکدیگر دارند؟
اخلاق عرصه‌ای است که در همه حوزه‌ها باید به آن پایبند بود و اهمیت داد؛ بنابراین از این منظر تفاوتی بین پزشکی، سیاست و بقیه مفاهیم و موضوعات وجود ندارد و محدود به یک یا چند موضوع و حوزه کاری مشخص هم نیست.
مهم‌تر اینکه در آموزه‌های اسلامی و دینی، سیره اهل بیت (ع) و فرهنگ ایرانی، اخلاق از اهمیت بسیاری برخوردار است و اصولاً ایرانی‌ها، افرادی اخلاق مدار و ارزشی هستند؛ بنابراین تفاوتی در این امر و رعایت اخلاق در پزشکی و سیاست نمی‌بینم، ضمن آن که به اعتقاد من همان گونه که در پزشکی رعایت اخلاق فردی و حرفه‌ای اهمیت دارد در سیاست هم رعایت اخلاق انسانی و منطبق بر آموزه‌های دینی و اسلامی و البته فرهنگ غنی ایرانی قابل توجه است و جمهوری اسلامی ایران منطبق بر همین آموزه‌ها تدابیر لازم در عرصه سیاست خارجی را به کار برده است.

آیا تجربیات شما به عنوان یک پزشک بر دیدگاه‌های سیاسی‌تان اثر گذاشته است؟
به هرحال وقتی به عنوان یک سیاستمدار با افراد و سیاسیون دیگر در ارتباط هستید و فراز و نشیب‌های زیادی را تجربه می‌کنید، باید بسیار صبور، با تدبیر، با دقت و هوشیار باشید. همان گونه که در پزشکی هم شما برای درمان افراد باید حوصله، وقت و انرژی زیادی را به کار بگیرید و به نوعی از تمام ظرفیت‌های علمی و توانایی‌هایی که دارید بهره ببرید؛ بنابراین می‌توانید در افزایش صبر، شکیبایی، امیدواری و صد البته توکل و ارتباط با خدا تأثیرگذار باشد. به واقع همان گونه که شما در پزشکی باید با دقت بالا، صبوری و استفاده از همه ظرفیت‌ها به درمان بپردازید، سیاست خارجی هم نیازمند صبر، تدبیر، دقت، هوشیاری و استفاده از همه ظرفیت‌های در اختیار می‌باشد که بتوان اهداف ملی و منافع کشور را به درستی تأمین کرد.

شما از برجسته‌ترین دانشگاه پزشکی جهان دانش‌آموختگان شده‌اید و همچنین باسابقه‌ترین وزیر امور خارجه ایران هستید، آیا به پزشکان توصیه می‌کنید وارد عرصه سیاست شوند؟ با توجه به تجربیات شما، شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو عرصه چیست؟
اینکه بخواهیم توصیه‌ای کنیم بر حسب آنچه که تجربه کردیم شاید چندان درست نباشد، شرایط زمانی و مؤلفه‌های تاثیرگذار و البته گستردگی هر دو حوزه در این سال‌ها بسیار تفاوت کرده است؛ البته این تصمیم به خود افراد و شناختی که از خود دارند بازمی‌گردد و از دیگر سوی هم نیاز کشور باید مورد توجه قرار گیرد.